SARAY SEVDASI

Bu saraylar var ya saraylar , aslında her iktidarın her gururlu ve kibirli şahısların başına beladır 

Bir gün gelecek denecek ki ... Her şey bir saray ile başladı 

Paran varsa cebinde , çevrende fakir fukara kalmadı ise , yaparsın

Muslukları altından , kapıları gümüşten perdeleri ipekten 

Gerçi yine de israftır 

Lakin Kimsede bir şey demez

Firavunu batıran da yaptığı büyük Saray'lar ve piramitler değil'mi idi 

Dinimiz de israfı yasaklar , men eder 

İsraf haramdır der .

Muaviye Ebu Zehr'i çağırır ve gururla sarayını gösterir

Muhteşem  bir saraydır ...

Sorar Ebu Zehr'e sarayımı nasıl buldun diye

Ebu Zehr bir saraya bakar , döner Muaviye ye

Derki !

Kendi cebinden yaptı isen israf

Halkın vergileri ile yaptı isen haramdır 

Saraylar dikenlerin savunması da ilginçtir

İtibardan tasarruf olmazmış .

Bir ülkenin itibarı , yaşam tarzı ile , kılık kıyafeti ile , yaptırdığı yaşadığı saraylar ile ölçülmez 

Bir ülkenin itibarı ne kadar aydın çıkardığıyla
Ne kadar sanat eseri ürettiğiyle
Ne kadar adaletli ve tutarlı olduğuyla
Para biriminin ne kadar değerli veya işlevsel olduğuyla
Ne kadar teknoloji ihraç ettiğiyle
Vatandaşlarının ne kadar mutlu huzurlu ve refah bir hayat sürdüğüyle ölçülür , saraylar ile değil 

Osmanlı'da saray sevdasından batmıştı

Tefecilerden alınan altınlar ile yapılan saray on yıllarca sona  kime mülk kalacağını kim bilebilir ki !

Ne demiş Hayyam asırlar önce 

Bu sarayın başı göklerdeydi bir zaman;
Padişahlar girer çıkardı kapısından.
Şimdi duvarında bir kumru guguk, diyor
Guguk, guguk, o şanlı günlerin ardından.